Terapia manualna dla logopedów w zaburzeniach artykulacyjnych – podejście interdyscyplinarne.

Program: 

1. Dyslalia okiem fizjoterapeuty

a) Część teoretyczna:

♦ Wywiad – jako rozbudowana forma diagnozowania i szczegółowe poznanie historii pacjenta.

♦ Nieprawidłowa artykulacja- wyzwanie dla fizjoterapeuty i logopedy.

♦ Dlaczego występuje i czym może być spowodowana nieprawidłowa artykulacja? – nawiązanie do ciąży, porodu, pielęgnacji i rozwoju dziecka.

♦ Anatomia głowy, szyi, klatki piersiowej i jamy brzucha- funkcja i współpraca poszczególnych struktur anatomicznych -niezbędny zakres anatomii i fizjologii dla logopedy.

b) Część praktyczna:   

♦ Ocena budowy anatomicznej głowy, twarzy, szyi, klatki piersiowej – ważne punkty w obserwacji holistycznej pacjenta.

♦ Palpacja i ocena funkcjonowania wybranych struktur anatomicznych potrzebnych w terapii manualnej dyslali: mięśni, nerwów, powięzi struktur kostnych

2. Jak obserwować ciało pacjenta?

a) Część teoretyczna:

♦ Postawa i jej wpływ na ustawienie głowy oraz zgryz pacjenta.

♦ Obserwacja spontanicznej aktywności dziecka- jako źródło wiedzy o kompensacjach w ciele.

♦ Napięcie mięśniowe i jego wpływ na warunki orofacjalne.

♦ Zmniejszone czy zwiększone napięcie mięśniowe- jak badać, co obserwować, o co pytać rodziców?

♦ Ocena toru oddechowego i rozpoznawanie wzorców zaburzeń w ciele pacjenta.

♦ Zaburzenie połykania, żucia, gryzienia- jako problem globalnej pracy ciała.

b) Część praktyczna:

♦ Ocena postawy ciała.

♦ Ocena napięcia mięśniowego.

♦ Zabawy, ćwiczenia i techniki normalizujące napięcie mięśniowe w ciele pacjenta.

♦ Praca manualna nad torem oddechowym.

 3. Terapia manualna- jak ją stosować w gabinecie logopedycznym?

a) Część teoretyczna:

♦ Omówienie przepon w ciele i ich funkcjonowanie.

♦ Napięcia zlokalizowane w obszarze klatki piersiowej i kręgosłupa- etiologia powstawania i ich wpływ na aparat artykulacyjny.

♦ Krtań, kość gnykowa i dno jamy ustnej- omówienie teoretyczne budowy oraz funkcji danego obszaru.

♦ Wędzidełko – ocena fizjoterapeutyczna oraz inne przyczyny skrócenia.

♦ Współpraca z fizjoterapeutą- jak się komunikować, w jakim obszarze może wspomóc terapię logopedyczną, jak stworzyć efektywny zespół terapeutyczny?

b) Część praktyczna:

♦ Badanie wybranych struktur oraz techniki pracy manualnej: przepona, klatka piersiowa, obszar szyi, czaszka i twarzoczaszka.

Uczestnicy otrzymają materiały szkoleniowe i zaświadczenia o ukończeniu szkolenia.

UWAGA: Szkolenie ma charakter praktyczny, bardzo prosimy o zabranie wygodnego stroju.

Zawarto umowę z WUP w Toruniu w ramach projektu Kierunek – Rozwój.