Indywidualny kurs języka niemieckiego zawodowego B2 – 34 godzin (34x45 min) - zdalnia w czasie rzeczywistym.

Gramatyka

Materiał gramatyczny:

• tryb przypuszczający Konjunktiv II i jego zastosowanie w:

- zdaniach życzeniowych

- zdaniach warunkowych

- porównaniach

- radach

- uprzejmych prośbach

• zdania okolicznikowe celu
• czasowniki modalne
• czasowniki zwrotne (zaimek zwrotny w bierniku i celowniku)
• spójniki czasu
• przyimki czasu
• przeszłość

- formy podstawowe czasowników (lista w Praktyczna gramatyka języka niemieckiego)

- użycie czasów

- tworzenie czasu Perfekt z sein i haben

- czasowniki przechodnie i nieprzechodnie

• czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złożone
• strona bierna
• spójniki w zdaniach okolicznikowych przyczyny i przyzwolenia
• zdanie przydawkowe
• przyimki lokalne
• tryb rozkazujący
• przeczenie
• czasowniki z dopełnieniem przyimkowym
• konstrukcja Infinitiv + zu
• stopniowanie przymiotnika
• liczebniki porządkowe
• imiesłowy Partizip I i II
• deklinacja przymiotnika
• werden + Infinitiv (czas przyszły i przypuszczenia)

Materiał leksykalny

Inicjowanie, podtrzymywanie i zakończenie komunikacji: a. komunikacja ustna (w tym również przez telefon):

– rozpoczęcie rozmowy,

– podtrzymywanie rozmowy,

– literowanie,

– zakończenie rozmowy,

– sygnalizowanie niezrozumienia i prośba o powtórzenie / wyjaśnienie,

b. komunikacja pisemna:

– rozpoczęcie listu służbowego, e-maila, notatki w sytuacji formalnej i nieformalnej,

– zakończenie listu służbowego, e-maila, notatki w sytuacji formalnej i nieformalnej,

c. zwroty grzecznościowe:

– powitanie, pozdrawianie, pożegnanie w sytuacji formalnej i nieformalnej,

– podziękowanie,

– przepraszanie,

– zwracanie się do rozmówcy (używanie form adresatywnych) w sytuacji formalnej i nieformalnej oraz do rozmówcy, z którym dzieli nas różny dystans (du, Sie).

Komunikacja skierowana na przekazywanie informacji o nadawcy i wyrażanie jego postaw: – wyrażanie opinii i doświadczeń,

– przedstawianie argumentów za daną tezą lub przeciwko niej,

– wyrażanie upodobań i preferencji,

– wyrażanie wątpliwości,

– wyrażanie pewności i przypuszczenia na temat przyczyn zdarzeń,

– przedstawianie siebie, swoich kwalifikacji, funkcji i doświadczeń zawodowych, przedstawianie swoich współpracowników;
– wyrażanie skargi i przeprosin,

– wyrażanie zgody i sprzeciwu,

– uzasadnianie wyboru, decyzji, opinii,

– przedstawianie argumentów za i przeciw, zalet i wad rozwiązań. Komunikacja skierowana na wywarcie wpływu na zachowanie i postawę odbiorcy:

– proponowanie, zapraszanie,

– pytanie i prośba o informację,

– udzielanie wskazówek, jak dotrzeć do danego miejsca,

– doradzanie, zalecanie,

– wyrażanie nakazu,

– instruowanie,

– wyrażanie zakazu,

– wyrażanie pozwolenia,

– prośba o radę, udzielanie rady,

– negocjowanie,

– pytanie o opinię i jej przedstawianie,

– ustalanie miejsca i terminu spotkania z klientem lub współpracownikiem.

Komunikacja skierowana na przekazanie informacji o innych osobach, zdarzeniach, przedmiotach:

– opis cech pracowników oraz przedmiotów (surowców, produktów, maszyn i urządzeń),

– wyrażanie przyczyny i skutku,

– wyrażanie przewidywań, wydarzeń w przyszłości,

– opisywanie miejsca i położenia,

– określanie czasu i częstotliwości,

– określanie odległości,

– określanie ilości (jednostki miary i wagi, waluty),

– wyrażanie ruchu i kierunku,

– pytanie o drogę, kierunek,

– określanie posiadania i przynależności,

– mówienie o umiejętnościach i kompetencjach,

– porównywanie osób i przedmiotów,

– opisywanie miejsc, zdarzeń, zjawisk i procesów,

– opisywanie trendów i tendencji,

– informowanie o usługach, produktach i ich cenach,

– wyjaśnianie sposobu obsługi urządzeń,

– opis funkcjonowania urządzeń,

– zamawianie towarów i usług,

– wyrażanie posiadania,

– określanie czasu wydarzeń w przeszłości, w momencie mówienia, w przyszłości,

– relacjonowanie wydarzeń, procesów i ich etapów w przeszłości,

– opis czynności i sytuacji mających nastąpić w przyszłości,

– używanie wielkości liczbowych z liczbami całkowitymi i ułamkami,

– relacjonowanie opinii innych,

– informowanie o wadach i usterkach przedmiotów,

– wyrażanie warunku wystąpienia zdarzeń.