Międzynarodowy Certyfikat Kompetencji Zawodowych w drogowym transporcie osób lub rzeczy

Uczestnik zdobywa wiedzę oraz po zdaniu z wynikiem pozytywnym egzaminu państwowego nabywa uprawnień by zarządzać firmą transportową lub spedycją. Warunkiem posiadania przez przewoźnika licencji na przewóz zarobkowy osób lub rzeczy jest zatrudnienie osoby posiadającej takie wysoko specjalistyczne uprawnienia. Także w przypadku spedytora konieczne jest posiadanie certyfikatu kompetencji zawodowych. Zarządzający transportem powinni posiadać niezbędną wiedzę z zakresu obejmującego zarówno transport krajowy, jak i międzynarodowy. (ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1071/2009
z dnia 21 pażdziernika 2009 r.)

Uczestnik zdobywa wiedzę oraz po zdaniu z wynikiem pozytywnym egzaminu państwowego nabywa uprawnień by zarządzać firmą transportową lub spedycją. Warunkiem posiadania przez przewoźnika licencji na przewóz zarobkowy osób lub rzeczy jest zatrudnienie osoby posiadającej takie wysoko specjalistyczne uprawnienia. Także w przypadku spedytora konieczne jest posiadanie certyfikatu kompetencji zawodowych. 

A. Prawo cywilne w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy i osób

1. Rodzaje umów zawieranych najczęściej w transporcie drogowym oraz wynikające z nich prawa i obowiązki;

2. Negocjacje i prawnie wiążące umowy transportowe, zwłaszcza w odniesieniu do warunków przewozu;

w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy:

1. Roszczenia zleceniodawcy dotyczące odszkodowań z tytułu poniesionych strat lub uszkodzenia rzeczy podczas transportu lub z tytułu opóźnienia w dostawie, w jaki sposób takie roszczenie wpływa na jego odpowiedzialność umowną;

2. Uregulowania i obowiązki wynikające z Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR);

w odniesieniu do transportu drogowego osób:

1. Roszczenia zleceniodawcy dotyczące odszkodowań z tytułu obrażeń poniesionych przez pasażerów lub z tytułu uszkodzenia bagażu spowodowanych wypadkiem podczas transportu lub też dotyczących odszkodowań z tytułu, w jaki sposób takie roszczenie wpływa na jego odpowiedzialność umowną?

B. Prawo handlowe w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy i osób:

1. Warunki i formalności dotyczące prowadzenia działalności na rynku, ogólne obowiązki spoczywające na przewoźnikach (rejestracja, prowadzenie rachunkowości itd.) oraz konsekwencje upadłości przedsiębiorstwa;

2. Formy spółek handlowych oraz o zasadach ich zakładania i funkcjonowania.

C. Prawo socjalne w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy i osób:

1. Rola i funkcje różnych instytucji społecznych związanych z transportem drogowym (związki zawodowe, rady pracownicze, przedstawiciele pracowników, inspektorzy pracy itd.);

2. Obowiązki pracodawców w zakresie ubezpieczenia społecznego pracowników;

3. Przepisy regulujące umowy o pracę dla różnych kategorii pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwach transportu drogowego (formy umów, obowiązki stron, warunki i czas pracy, płatne urlopy, wynagrodzenie, naruszenie umowy itd.);

4. Przepisy dotyczące czasu prowadzenia pojazdu, czasu odpoczynku i czasu pracy, w szczególności przepisy rozporządzenia (WE) nr 165/2014, rozporządzenia (WE) nr561/2006, dyrektywy 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy 2006/22/WE oraz praktyczne środki dotyczące stosowania tych przepisów; oraz

5. Przepisy stosowane w dziedzinie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców, w szczególności przepisy dyrektywy 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.

D. Prawo podatkowe w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy i osób:

1. Podatek od wartości dodanej (VAT) od usług transportowych;

2. Podatek od pojazdów silnikowych;

3. Podatek od niektórych pojazdów użytkowanych w drogowym transporcie rzeczy, opłat drogowych i opłat za korzystanie z infrastruktury;

4. Podatek dochodowego.

E. Działalność gospodarcza i zarządzanie finansami przedsiębiorstwa w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy i osób:

1. Przepisy i praktyki związane z posługiwaniem się czekami, wekslami, wekslami własnymi, kartami kredytowymi oraz innymi środkami płatniczymi i sposobami płatności;

2. Różne formy udzielanych kredytów (kredyt bankowy, akredytywa dokumentowa, depozyt gwarancyjny, kredyt hipoteczny, leasing, najem, faktoring itd.) oraz wynikające z nich opłaty 
i obowiązki;

3. Bilans, jak się go sporządza i jak odczytuje?

4. Rachunek zysków i strat;

5. Rentowność przedsiębiorstwa i jego sytuację finansową, w szczególności na podstawie wskaźników finansowych;

6. Budżet przedsiębiorstwa;

7. Składniki kosztowe przedsiębiorstwa (koszty stałe, koszty zmienne, kapitał obrotowy, amortyzacja itd.) oraz być w stanie wyliczyć koszt przypadający na pojazd, na kilometr, na przejazd lub na tonę;

8. Schemat organizacji zatrudnienia w przedsiębiorstwie oraz zaplanować wykonywanie pracy itd.;

9. Zasady marketingu, reklamy i public relations, w tym promocji sprzedaży usług transportowych oraz sporządzania akt klientów itd.;

10. Różne formy ubezpieczeń dotyczących transportu drogowego (odpowiedzialność cywilna, ubezpieczenia wypadkowe/na życie, ubezpieczenia inne niż na życie i ubezpieczenia bagażu) oraz gwarancje i wynikające z nich obowiązki;

11. Oprogramowanie do elektronicznego przesyłania danych w transporcie drogowym;

w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy

12. Przepisy dotyczące fakturowania usług w zakresie drogowego transportu rzeczy oraz międzynarodowe reguły handlowe (Incoterms) oraz ich zastosowanie;

13. Kategorie pomocniczej działalności transportowej, ich rolę, funkcje oraz - 
w odpowiednich przypadkach - ich status;

w odniesieniu do transportu drogowego osób

14. Przepisy dotyczące opłat za przejazd i cenników w publicznym i prywatnym transporcie osób;

15. Przepisy dotyczące fakturowania usług w zakresie drogowego transportu osób.

F. Dostęp do rynku w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy i osób:

1. Związane z zawodem przepisy regulujące zarobkowy transport drogowy, najem pojazdów przemysłowych i podwykonawstwo, w szczególności przepisy regulujące formalną organizację zawodu, dostęp do zawodu, zezwolenia na wykonywanie przewozów drogowych na terytorium 
i poza terytorium Wspólnoty, przeprowadzanie inspekcji oraz sankcje;

2. Przepisy dotyczące zakładania przedsiębiorstwa transportu drogowego;

3. Dokumentację wymaganą do świadczenia usług transportu drogowego oraz być w stanie wprowadzać procedury kontrolne w celu zapewnienia, aby zatwierdzone dokumenty związane 
z każdą operacją transportową, w szczególności te, które dotyczą pojazdu, kierowcy, rzeczy 
i bagażu, znajdowały się zarówno w pojeździe, jak i w lokalu przedsiębiorstwa;

w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy:

4. Przepisy dotyczące organizacji rynku usług drogowego transportu rzeczy, przeładunku 
i logistyki;

5. Formalności graniczne, rolę i zakres dokumentów T i karnetów TIR oraz obowiązki 
i odpowiedzialność, jakie wynikają z posługiwania się nimi;

w odniesieniu do transportu drogowego osób:

 6. Przepisy dotyczące organizacji rynku drogowego transportu osób;

 7. Przepisy dotyczące rozpoczęcia świadczenia usług drogowego transportu osób oraz być 
w stanie sporządzać plany transportowe.

G. Normy techniczne i techniczne aspekty działalności w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy i osób:

1. Przepisy dotyczące masy i wymiarów pojazdów w państwach członkowskich oraz procedury dotyczące wyjątków, stosowane w przypadku niestandardowych ładunków;

2. Dobór pojazdów i ich elementów (podwozia, silnika, układu transmisyjnego, systemu hamulcowego itd.) zgodnie z potrzebami przedsiębiorstwa;

3. Formalności związane z homologacją typu, rejestracją oraz przeglądem technicznym tych pojazdów;

4. Jakie działania należy podjąć, aby ograniczyć hałas i zmniejszyć zanieczyszczenie powietrza powstające w wyniku emisji spalin;

5. Okresowe plany utrzymania pojazdów i ich wyposażenia.

w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy:

 6. Różne typy urządzeń do transportu i rozładunku (skrzynie ładunkowe, kontenery, palety itd.) oraz być w stanie wprowadzać procedury i wydawać polecenia dotyczące załadunku i rozładunku rzeczy (rozmieszczania ładunku, układania w stosy, sztauowania, blokowania i klinowania itd.);

 7. Techniki transportu kombinowanego piggy-back oraz techniki przeładunku poziomego;

8. Procedury w celu spełnienia przepisów dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych i odpadów, w szczególności tych, które wynikają z dyrektywy 2008/68/WE i rozporządzenia (WE) nr 1013/2006

 9. Procedury w celu spełnienia wymogów przewidzianych w przepisach dotyczących przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych, w szczególności wymogów wynikających z umowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP);

 10. Procedury w celu spełnienia wymogów wynikających z przepisów 
o transporcie żywych zwierząt.

 H. Bezpieczeństwo drogowe  w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy i osób:

1. Wymagane kwalifikacje kierowców (prawo jazdy, zaświadczenia zdrowotne, zaświadczenia o sprawności itd.);

2. Konieczne działania, aby zagwarantować, że kierowcy przestrzegają przepisów ruchu drogowego, zakazów i ograniczeń obowiązujących na terenie różnych państw członkowskich (ograniczeń prędkości, pierwszeństwa, ograniczeń postojowych, używania świateł, znaków drogowych itd.) zgodne z art. 92b i c Ustawy o Transporcie Drogowym.

3. Instrukcje dla kierowców w celu kontrolowania przestrzegania przez nich wymogów bezpieczeństwa w zakresie stanu technicznego pojazdów, ich wyposażenia i ładunku, oraz w zakresie środków zapobiegawczych;

4. Procedury stosowane w razie wypadku i wdrażać odpowiednie procedury w celu zapobiegania powtarzaniu się wypadków lub poważnych wykroczeń drogowych;

5. Procedury dotyczące bezpiecznego mocowania towarów i znać odpowiednie techniki;

w odniesieniu do transportu drogowego osób:

6. Układ sieci drogowej w państwach członkowskich.

Uczestnicy szkolenia otrzymują materiały szkoleniowe w wersji drukowanej a także nelektronicznej zawierające także przykładowe testy egzaminacyjne.

Zarządzający transportem
1. Przedsiębiorca wykonujący zawód przewoźnika drogowego wyznacza przynajmniej jedną osobę fizyczną – zarządzającego transportem – która spełnia warunki przewidziane w art. 3ust. 1 lit. b) i d) i która:
a) w sposób rzeczywisty i ciągły zarządza operacjami transportowymi tego przedsiębiorstwa;
b) ma rzeczywisty związek z przedsiębiorstwem, polegający naprzykład na tym, że jest jego pracownikiem, dyrektorem,właścicielem lub udziałowcem lub nim zarządza lub, jeżeliprzedsiębiorca jest osobą fizyczną, jest tą właśnie osobą; oraz

c) posiada miejsce zamieszkania na terenie Wspólnoty

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1071/2009
z dnia 21 pażdziernika 2009 r

Szkolenie kończy się egzaminem państwowym realizowanym w Instytucie Transportu Samochodowego w Warszawie. Egzamin składa się z części teoretycznej - testy i praktycznej - dwa zadania z czasu pracy, płace lub leasing. Międzynarodowy Certyfikat jest uznawany w każdym państwie członkowskim UE i daje możliwość posiadaczowi zarządzanie firmą transportową lub pracę w spedycji. Wykłady liczone się w jednostkach lekcyjnych. Przed szkoleniem koniecznie prosimy o kontakt.

Kurs kończy się testem sprawdzającym.